به گزارش گلستان ما به نقل از ترکمن سسی ؛ چند روز قبل مطلبی با عنوان سخنی با مولوی گرگیج در سایت اولکامیز انتشار یافت که به نام توی محمد ایازی در این سایت درج شده بود،توی محمد ایازی در گفتگویی با ترکمن سسی در حالیکه بغض گلویش را پر کرده بودگفت: من روحمم از این ماجرا خبر ندارد و با حیثیت ادبی من بازی شده است،در شرایط فعلی که عزیزان خویش را از دست داده ام این مطلب دروغ نمکی بر زخم های من است،من از کنار این ماجرا نخواهم گذشت و قضیه را از مراجع قضایی و پلیس فتا پیگیری خواهم کرد.

این شاعر گنبدی برای دفاع از حیثیت و اعتبار ادبی خویش جوابیه خود را به سایت اولکامیز فرستاد که در آن سایت درج نشد و بنا به درخواست این شاعر عزیز در جهت تنویر افکار عمومی و رسالت رسانه ای خویش متن جوابیه توی محمد ایازی و مطلب سخنی با گرگیج را در سایت قرار می دهیم.

به نام خداوندی که به ما عزت داد تا شرافتمندانه زندگی کنیم و نیازاریم دلی.

اینجانب توی محمد ایازی متخلص به غریب از سال ۱۳۷۵ تا کنون در وادی ادبیات قلم فرسایی می کنم. جمله دوستان و مردم شریف ترکمن صحرا در جریان مصیبت هایی که بر این حقیر رفته است می باشند که البته آنرا مشیت الهی می پندارم.

ثانیه های هزار،سالها ساعت های هزار،برمن چه ها که نرفت دردمندم مادر و تو نیستی در برم.

لازم به ذکر است که مطلبی به نام اینجانب در سایت اولکامیز نشر یافته است،مانده ام چه بگویم؟ مطلبی با عنوان سخنی با مولوی گرگیج که اینجانب روحمم از این مطلب خبر ندارد.

بنظر می آید نگارنده مطلب فوق به هیچ عنوان رعایت اصول اخلاقی و حرفه ای را ننموده تنها و تنها با استفاده از اسم و عنوانم در پی دست یافتن به هدف شوم خود در راستای تفرقه بین روحانیون معزز و جوانان ترکمن می باشد.

از دست اندر کاران سایت اولکامیز که به طرز نوشتاری قلم اینجانب واقف اند در عجبم که چگونه اینگونه مطلبی را که اساعه ی ادبی به یکی از برجسته ترین و باتقواترین روحانیون منطقه است بدون هیچگونه تماسی با من به جهت اطمینان از اینکه مطلب فوق به قلم این حقیر نگاشته شده است یا نه،به نشر مطلب فوق می پردازد.

اینجانب از اینگونه بازی ها تبری جسته اصول زندگی ام را به این پایه استوار داشته ام که شیخ ابوالحسن خرقانی فرمود:هرکه در این سرای آید نانش دهید و از ایمانش مپرسید که آنکه در نزد خدای به جانی ارزد در خوان ابوالحسن به نانی ارزد.

بنابراین مطلب فوق از دیدگاه اینجانب کاملا مردود است و رد می شود و به خاطر عدم سو استفاده های بعدی حق خویش را مبنی بر پیگیری این مورد از مراجع قضایی محفوظ دانسته اقدام مقتضی را انجام خواهم داد.

با درود و احترام

توی محمد ایازی شاعری از گنبدکاووس

مطلب سخنی با مولوی گرگیج که به نام توی محمد ایازی در سایت اولکامیز درج شده است:

اولکامیز-توی محمد ایازی : جناب آقای گرگیج؛ سلام علیکم . بنده یک ترکمن هستم و سالهاست می بینم ده ها تن از عالمان شهیر ترکمن در شهر و روستا در مساجد و منازل برای نوه پیامبر مجلس می گیرند، خود این اساتید معظم در اهداء نذورات و یا استفاده از آن ها پیش قدمند.

بنا به توصیه همین بزرگان بنده و بسیاری از مردم در این مراسمات شرکت کرده و به خوردن صدقه امام حسین (رض) تبرک می جوئیم.

در سال قبل در مسجد طلابی گنبد مجلسی برقرا شد که بیش از 150 عالم ترکمن شرکت کرده بود.

حال سئوال این است، آیا عالمان، آخوندها و ائمه جمعه ترکمن حرام و حلال و درست و غلط مذهب را نمی فهمند و تنها یک امام جمعه بلوچ از همه حوزه های ترکمنی بهتر می فهمد؟!

چرا می خواهید سلیقه خودتان را به همه مجتهدان و مفتیان به زور تحمیل کنید؟ و هر که نظری غیر شما و اجتهادی دیگر داشت به چاپلوسی متهم نمائید؟

ضمنا ما ترکمن ها به برپایی جلسه تکریم نوه پیامبر اقدام می کنیم و همانگونه که خود شما هم اعتراف کرده اید « از روی محبت و دوستی برای حضرت حسین(رض) اشک می ریزیم.» چرا که بنا به تصریح خود شما « اگر کسی با اهل بیت دوستی نداشته باشد با پیامبر(ص) هم محبت ندارد.» پس به سخن خود ملزم باشید و به محبین رسول الله(ص) و اهل بیت او توهین نکنید.

البته ما ترکمن ها هم اهل سینه زنی نیستیم و سخن شما در این زمینه به نظر می رسد بیشتر اتهام زنی است، که البته امیدوارم این گونه نباشد؛ چرا که ما که خودمان در این مراسمات شرکت می کنیم تا به حال یک مورد ندیده ایم کسی از ترکمن ها سینه زنی و زنجیر زنی کند.

امید است که همه ما به گونه ای سخن بگوئیم که از جاده انصاف و تقوا خارج نشویم.

شایان ذکر است توی محمد ایازی در فاجعه منا خواهر و داماد خویش را ازدست داد و یک روز بعد از تشییع پیکر خواهرش مادر وی تحمل این اندوه بزرگ را نیاورد و به دختر و دامادش پیوست.